Vijftig tinten grijs… in Ierland

Wie hoopt of verwacht nu een pikant verhaal aan te treffen, moet ik teleurstellen en doorverwijzen naar de gelijknamige film en boeken. Nagenoeg alle stadsbussen in Dublin waren tijdens onze stedentrip vorige week voorzien van reclame voor de film en de komende première was niet te missen. Míjn ‘fifty shades of grey’ hebben betrekking op de Ierse luchten, die net als in Nederland een palet aan grijstinten kunnen opleveren.

In Dublin huurden we een auto om ook iets van de fraaie groene omgeving te kunnen zien. En onze planning was uitstekend want op de zondag die we hier voor hadden uitgekozen was het na twee grijze dagen stralend blauw. De bermen kleurden geel van de al volop bloeiende berm. Het klimaat is zichtbaar een stuk milder dan bij ons.

Op naar de Wickley Mountains dus, waar, zoals we eerder bij de Guinnessbrouwerij geleerd hadden, het water voor het bekendste exportproduct van Ierland vandaan komt. Na een vriendelijke start langs schapen en weilanden kwamen we in een onherbergzaam landschap van stenen, mossen en grassen terecht… Hier bleek de film Braveheart  (1995) over de onafhankelijkheidsstrijd van de Schotten tegen de Engelsen opgenomen te zijn. Via Braveheartroad kwamen we in Hollywood. Ja, je bedenkt het niet.. Aangezien we zin in koffie hadden, stopten we bij de lokale pub. Helaas, die was nog in een slaapstand. Of slaan ze de koffie over…en moet eerst de kerk uit zijn?

De meest romantische tuin van Ierland

Gelukkig voor ons was er op onze volgende bestemming Altamont gardens wel koffie te krijgen: in dichte mist inmiddels. De vriendelijke jongedame, die het warme vocht inschonk en ons liet kiezen uit zelfgemaakte lekkernijen, zei met een brede glimlach dat de mist al  de gehele dag aanwezig was en dat we niet de eersten waren die uit een strakblauw deel van Ierland kwamen. We moeten het de Ieren nageven. Ze zijn supervriendelijk en hulpvaardig voor toeristen en gewend aan mist.

We waren ook niet de eersten voor de tuin: het parkeerterrein was behoorlijk vol met enthousiastelingen op zoek naar sneeuwklokjes. En die waren er in overvloed. Maar liefst 100 soorten. Om eerlijk te zeggen, maakt me dat niet uit, die soorten. Ik ben met de doodgewone sneeuwklokjes dik tevreden, zeker als deze in grote getale te zien zijn. Alles bij elkaar was het een topbestemming. Altamont heeft een lange geschiedenis die terug gaat naar 1740. Gered van overgroeiing door Corona North (1922-1999).

Ze toverde haar erfenis, huis en tuinen vanuit een wildernis terug naar de meest romantische tuin van Ierland. Ze plantte een aantal bomen, herstelde de rhododendrons van haar vader, en maakte het meer schoon. Gegraven in 1745 als werkverschaffing tijdens een hele arme periode in Ierland met veel honger. Als gevolg van de honger in Dublin eind 18e eeuw, overtraden inwoners bewust de wet om in de gevangenis te komen. Daar kregen ze in ieder geval iets te eten. Je liep wel het risico dat je op de boot naar Australië werd gezet, een manier om van de overbevolking af te komen.

Liet Corona ook de sneeuwklokjes planten? Naast de sneeuwklokjes zijn de helleborussen, irissen en winteraconieten betoverend. En niet te vergeten de cyclamen. In de mistige omstandigheden waren deze hardroze miniatuurschoonheden als echte eyecatchers aanwezig. Corona liet alles na aan de Ierse staat om ervoor te zorgen dat de tuinen voor het publiek behouden blijven.

Achter het meer beland je bergafwaarts in een natuurlijk stuk dal uit de ijstijd vol met oude eiken, stromende beekjes eindigend in een heldere rivier, Slaney. Bordjes waarschuwen dat het om een natuurgebied gaat en er wordt gevraagd de dieren met rust te laten. Er leven onder andere otters. Via 100 treden van handgezaagde graniet, een wandeling door een weide en door een tempel met schitterend uitzicht als er tenminste geen mist hangt, kom je terug bij het meer en vervolg je je rondwandeling.

Voor alle informatie over de Altamont gardens ga je naar www.altamontgarden.com Ongeveer 90 kilometer van Dublin. In het tuinseizoen kun je in de omgeving nog meer mooie tuinen bezoeken. Maar liefst 16 tuinattracties vormen de Carlowgardentrail.